اینترنت به عنوان بستری برای ارتباط، تحصیل، سرگرمی، تجارت و انجام بسیاری از امور روزمره، به بخشی جدانشدنی از زندگی همه‌ی ما تبدیل شده است. امروز برای بسیاری از ما کیفیت و سهولت دسترسی به اینترنت همان‌قدر مهم است که زیرساخت‌هایی مانند آب و برق و خیابان‌های خوب شهر را جزئی از یک زندگی راحت می‌دانیم. بنابراین انتخاب یک شیوه‌ی مناسب برای اتصال به اینترنت می‌تواند تاثیر زیادی در زندگی ما داشته باشد. هر چند گسترش شبکه‌های موبایل کمک کرده تا همیشه و همه‌جا به اینترنت متصل باشیم، ولی همچنان اکثر ما به یک اتصال اینترنت پایدار، سریع و ارزان در خانه یا محل کار نیاز داریم. اگر همین امروز قصد داشته باشید برای خانه یا محل کار خود اینترنت ثابت تهیه کنید، دو انتخاب اصلی خواهید داشت: ADSL و TD-LTE. در ادامه با هم نگاهی به محاسن و معایب هر کدام از این دو انتخاب می‌اندازیم. با مقاله‌ی ما همراه باشید و در پایان با رفتن به بخش نظرات، به ما بگویید انتخاب شما چیست: اینترنت ADSL یا TD-LTE؟
دو تکنولوژی ADSL و TD-LTE تفاوت‌های فوق‌العاده زیادی با هم دارند. البته ما در این مقاله قصد نداریم درگیر جزئیات فنی شویم. مهم‌ترین تفاوت فنی این دو تکنولوژی این است که ADSL بر مبنای نقل و انتقال اطلاعات روی سیم‌ها مسی از طریق خطوط تلفن ثابت کار می‌کند، ولی TD-LTE بر پایه‌ی شبکه‌های موبایل نسل چهارم توسعه یافته. بنابراین از همین ابتدا می‌توان برخی از محاسن و معایب این دو تکنولوژی را متوجه شد. برای استفاده از ADSL لزوما به یک خط تلفن ثابت نیاز دارید. TD-LTE شما را از خط تلفن ثابت بی‌نیاز می‌کند، ولی برای استفاده از آن لازم است محل مورد نظر شما در منطقه‌ی تحت پوشش شبکه‌ی TD-LTE قرار داشته باشد. خوشبختانه پوشش شبکه‌ی TD-LTE در ایران رو به گسترش است ولی همچنان خط تلفن ثابت ضریب نفوذ بیشتری دارد.
البته با در اختیار داشتن خط تلفن ثابت هم کار برای استفاده از ADSL تمام نشده است. به برخی دلایل فنی گاهی امکان راه‌اندازی اتصال اینترنت ADSL روی برخی از خطوط ثابت وجود ندارد. حتی اگر جزو این دسته هم نباشید ممکن است به دلیل پر بودن پورت‌ها در مرکز مخابراتی محل مورد نظر، امکان استفاده از ADSL را نداشته باشید. اگر خوش‌شانس باشید و با هیچ‌کدام از این موانع روبرو نشوید، لازم است برای اتصال به اینترنت از طریق ADSL ابتدا مدارکی مانند کد ملی صاحب خط و آخرین قبض پرداخت شده را برای ISP مورد نظر بفرستید. در این مرحله هم ممکن است گاه تا چند ماه در صف تایید مدارک و انتظار برای رانژه شدن خط از سوی مخابرات بمانید.
در سوی مقابل خریداری و راه‌اندازی اتصال اینترنت TD-LTE به مراتب سریع‌تر و آسان‌تر است. تنها کافی است از قرار داشتن در منطقه تحت پوشش مطمئن شوید و پس از آن به صورت آنلاین یا حضوری نسبت به تهیه مودم، سیم‌کارت و اشتراک TD-LTE از یکی از ارائه‌دهندگان این سرویس اقدام کنید. بلافاصله پس از دریافت می‌توانید سیم‌کارت را در مودم قرار دهید و اتصال شما فعال خواهد بود. نکته‌ی مهم دیگر این که اگر زمانی قصد تغییر محل کار یا خانه‌ی خود را داشته باشید، برای دریافت مجدد اتصال اینترنت ADSL باید تمام مراحل را از نو طی کنید؛ ولی امکان جابجا کردن مودم TD-LTE در کل مناطق تحت پوشش این سرویس وجود دارد.
تکنولوژی ADSL از آنجا که قدمت بیشتری دارد و برای نقل و انتقال اطلاعات با محدودیت‌های شبکه‌ی کابلی روبرو است، نسبت به TD-LTE حداکثر سرعت کمتری را می‌تواند ارائه کند. آخرین نسل از ADSL که با نام ADSL2+ شناخته می‌شود، در بهترین حالت می‌تواند سرعت دانلودی حدود ۲۵ مگابیت در ثانیه داشته باشد. این در حالی است که تکنولوژی TD-LTE امکان پشتیبانی از سرعت‌هایی تا چند برابر بیشتر را دارد. البته در عمل عوامل مختلفی باعث می‌شود که کاربران سرعت‌های کمتری را تجربه کنند.
سرعت، کیفیت و پایداری اینترنت ADSL به زیرساخت‌هایی نظیر عمر تجهیزات مخابراتی، شبکه‌ی کابلی، فاصله‌ی کاربر تا مرکز مخابرات و حتی سیم‌کشی داخلی ساختمان بستگی دارد. در حال حاضر بالاترین سرعت اینترنت ADSL در ایران ۸ مگابیت در ثانیه است. البته تجربه نشان داده که کیفیت و سرعت اتصال اینترنت ADSL می‌تواند در مراکز مخابراتی و محل‌های مختلف بسیار متفاوت و گاه کمتر از این رقم باشد.
در تکنولوژی TD-LTE هر فرستنده می‌تواند سرعتی برابر با ۱۰۰ مگابیت در ثانیه یا بیشتر را تامین کند. این ظرفیت بین تمام مشترکان متصل به آن فرستنده توزیع می‌شود. علاوه بر تعداد مشترکین، طبیعتا میزان فاصله از فرستنده هم روی سرعت اتصال TD-LTE تاثیر دارد. در مجموع طبق تجربه‌ی ما، در حال حاضر سرعت دانلود در تکنولوژی TD-LTE حتی در شرایط نه چندان مطلوب هم می‌تواند با یک اتصال ADSL مناسب رقابت کند. همچنین سرعت واکنش پینگ (Ping Response Time) پایین و پایدار در تکنولوژی TD-LTE آن را برای مصارف خاصی مانند بازی‌های آنلاین مطلوب می‌کند. البته طبیعتا اگر خارج از ناحیه‌ی پوشش مطلوب شبکه باشید ممکن است با ناپایداری‌هایی روبرو شوید.
در گذشته‌ای نه چندان دور، هزینه‌ی کمتر یکی از محاسن اینترنت ADSL نسبت به شیوه‌های مرسوم دیگر محسوب می‌شد. ولی با رشد و توسعه‌ی تکنولوژی و شبکه‌های موبایل، هزینه‌های اینترنت بی‌سیم به طرز چشم‌گیری کاهش پیدا کرده است. در حال حاضر هزینه‌ی هر گیگابایت اینترنت TD-LTE بسته به میزان مصرف چیزی در حدود ۴۰۰۰ تا ۲۰۰۰ تومان خواهد بود که تقریبا با هزینه‌ی اینترنت ADSL برابر است. البته با توجه به پشتیبانی TD-LTE از سرعت‌های بیشتر می‌توان این تکنولوژی را مقرون به صرفه‌تر تلقی کرد.
نظر شما در مورد محاسن و معایب دو تکنولوژی ADSL و TD-LTEچیست؟ در حال حاضر از کدام تکنولوژی اینترنت ثابت استفاده می‌کنید؟ تجربه‌ی استفاده از کدام‌یک از این دو تکنولوژی را داشته‌اید؟ در بخش نظرات می‌توانید تجربیات و نظرات خود را با ما در میان بگذارید و دلایل خود را برای ترجیح دادن هر تکنولوژی بیان کنید. از اینجا به بعد شما بگویید؛ اینترنت ADSL یا TD-LTE؟
